Poczet Rektorów

prof. dr hab. Maciej Żukowski

Prof. dr hab. Marian Gorynia, prof. zw. UEP 

Urodził się 7 października 1956 roku w Dusinie. Od początku kariery naukowej związany był z Akademią Ekonomiczną w Poznaniu, na której w 1980 roku uzyskał tytuł magistra. Po zakończeniu studiów postanowił poświęcić się działalności naukowej i dydaktycznej. W 2000 roku otrzymał tytuł naukowy profesora nauk ekonomicznych.

Oprócz pracy naukowej i dydaktycznej prof. dr hab. Marian Gorynia, działał również aktywnie w strukturach organizacyjnych Akademii Ekonomicznej w Poznaniu. W latach 1999–2002 sprawował funkcję Prodziekana Wydziału Zarządzania Akademii Ekonomicznej w Poznaniu, a następnie przez dwie kadencje był Prorektorem ds. Nauki i Współpracy z Zagranicą. W 2008 roku został wybrany na stanowisko Rektora Uniwersytetu Ekonomicznego w Poznaniu, które piastował przez dwie kadencje.

Prof. dr hab. Marian Gorynia aktywnie działa również poza murami Uniwersytetu Ekonomicznego w Poznaniu. Od wielu lat jest członkiem Komitetu Nauk Ekonomicznych Polskiej Akademii Nauk, Rady Naukowej Polskiego Towarzystwa Ekonomicznego, której przewodniczy od 2015 roku oraz Komitetu Redakcyjnego czasopisma Komitetu Nauk Ekonomicznych PAN „ Ekonomista”. Ponadto był przewodniczącym Rady Nadzorczej Polskiej Agencji Rozwoju Przedsiębiorczości, Rady Naukowej Wielkopolskiej Izby Przemysłowo-Handlowej oraz członkiem Kapituły Nagrody Gospodarczej Prezydenta RP, Krajowej Rady Przedsiębiorczości, Wielkopolskiej Rady Trzydziestu oraz Konferencji Rektorów Uczelni Ekonomicznych.

Prof. dr hab. Witold Jurek, prof. zw. UEP

Prof. dr hab. Emil Panek, prof. zw. UEP

Prof. dr hab. Bohdan Gruchman, prof. zw. UEP

Urodził się 21 sierpnia 1928 roku w Lublińcu. Ukończył studia prawnicze i ekonomiczne na Uniwersytecie Warszawskim i Poznańskim, a następnie uzyskał stopień doktora nauk ekonomicznych w Wyższej Szkole Ekonomicznej w Poznaniu.
Przez wiele lat działalność naukową łączył z pracą zawodową. Zajmował się rozwojem przemysłu, rolnictwa i handlu. Pięć lat swojego życia spędził również w Libii, gdzie pełnił rolę eksperta ONZ do spraw rozwoju.
W czasie pracy w Akademii Ekonomicznej w Poznaniu prof. Bohdan Gruchman pełnił wiele funkcji organizacyjnych. Objął posadę dyrektora Instytutu Planowania, następnie prodziekana oraz prorektora. Ukoronowaniem jego pracy na Uczelni było objęcie urzędu rektora w 1990 roku.
Za jego kadencji na Uczelni dokonały się fundamentalne przeobrażenia w strukturze organizacyjnej oraz programach kształcenia. Akademia Ekonomiczna przystąpiła do sieci międzynarodowych powiązać naukowych i jako jedyna w Polsce uchuromiła programy studiów podyplomowych MBA we współpracy z czterema uczelniami zagranicznymi. Dzięki ogromnym wysiłkom rektora, Uczelnia została również wyposażona w największą w Europie Środkowo – Wschodniej Bibliotekę Główną.

Prof. zw. dr Janusz Wierzbicki

Urodził się 3 września 1920 r. w Poznaniu. Studiował w Poznaniu i Lublinie. Jego zainteresowania badawcze koncentrowały się na zagadnieniach pieniądza i kredytu. W latach 70. był prekursorem badań z zakresu problematyki tzw. inwestowania w człowieka oraz usług infrastrukturalnych. Przywiązywał ogromną wagę do pracy dydaktycznej. Sam układał szczegółowe programy zajęć. Przeprowadzane przez niego egzaminy stały się legendą. Absolwenci, którzy zdali u Profesora egzamin z wysoką oceną lub chociażby w tzw. pierwszym podejściu, szczycą się tym do dzisiaj. W latach 1951–1987 był kierownikiem kolejno: Katedry Finansów i Kredytu, Instytutu Finansów i Rachunkowości oraz Instytutu Finansów naszej Uczelni. W latach 1951–1954 prodziekan i dziekan Wydziału Finansów, w latach 1956–1957 dziekan Wydziału Handlowo-Towaroznawczego. W latach 1987–1990 rektor. Zmarł 24 czerwca 1992 r. 

Prof. dr hab. Janusz Piasny

Urodził się 17 kwietnia 1930 r. w Dachowej k. Kórnika. Studiował na Akademii Handlowej w Poznaniu (po przekształceniu: Wyższej Szkole Ekonomicznej). Wniósł duży wkład w prace organizacyjne Uczelni. W latach 1969–1990 był zastępcą dyrektora Instytutu Ekonomii Politycznej. Od reorganizacji uczelni w 1990 r. został kierownikiem Katedry Ekonomiki Konsumpcji i był nim do końca życia. W latach 1968–1975 pełnił funkcję prorektora, a w latach 1980–1987 piastował godność rektora. W latach 1983-1987 przewodniczący Kolegiów Rektorów m. Poznania. Zmarł 14 października 1997 r. 

Prof. zw. dr hab. Ryszard Domański

Prof. zw. dr Stanisław Smoliński

Urodził się 21 kwietnia 1916 r. w Krakowie. Studiował w Wyższej Szkole Handlowej w Poznaniu. Począwszy od 1 września 1947 r. aż do ostatnich dni pracował na tej Uczelni, przechodząc kolejno wszystkie szczeble kariery naukowej: od asystenta do profesora zwyczajnego. 10 lat pracował w Katedrze Statystyki, potem zorganizował Katedrę Ekonomiki Przemysłu. Od 1969 r. aż do przejścia na emeryturę był dyrektorem Instytutu Ekonomiki Produkcji i kierownikiem Zakładu Ekonomiki Przemysłu w tym Instytucie.  Przez kilkanaście lat pełnił ważne funkcje organizacyjne. W latach 1951–52 był dziekanem Wydziału Handlowego, w latach 1958–1960 prodziekanem wydziału Ogólno-Ekonomicznego. W latach 1952–1956 oraz w latach 1962–1965 prorektor, a w latach 1965–1969 rektor. Zmarł 6 października 1994 r. 

Prof. zw. dr hab. Władysław Rusiński

Urodził się 24 marca 1911 r. w Nowej Wsi koło Żnina. Studiował na Wydziale Prawno-Ekonomicznym Uniwersytetu Poznańskiego. Interesował się historią gospodarczą, głównym przedmiotem jego badań był późny feudalizm w Polsce. Szczególnie cenne i nowatorskie okazały się jego ustalenia nt. genezy i dróg rozwojowych folwarku pańszczyźnianego. Pełnił rozliczne funkcje organizacyjne. W latach 1959–1961 pełnił funkcję dziekana Wydziału Ogólno-Ekonomicznego. W latach 1962–1965 był rektorem Uczelni. Należał do ludzi pogodnych, uznawał, że fundament rozwoju człowieka i społeczeństwa stanowią wartości ludzkie i ich poszanowanie. Cechowała go niezwykła skromność. Zmarł 16 sierpnia 1986 r. 

Prof. zw. dr Zbigniew Zakrzewski

Prof. zw. dr Seweryn Kruszczyński

Doc. dr Mieczysław Fleszar

Urodził się 29 października 1915 r. w Zakopanem. Studiował w Szkole Głównej Handlowej w Warszawie. Po ukończeniu SGH otrzymał stypendium naukowe od Funduszu Kultury Narodowej na studia w Paryżu. W wojnę służył we Francji w I Dywizji Grenadierów. W 1940 r. dostał się do niewoli, do obozu Frontstalag 140 Belfort. Po ucieczce z obozu był w wojsku polskim w Wielkiej Brytanii. Po wojnie podjął pracę w Ministerstwie Spraw Zagranicznych, a potem w charakterze adiunkta na Uniwersytecie Warszawskim. 1 października 1951 r. minister przeniósł go do Wyższej Szkoły Ekonomicznej w Poznaniu, powierzając mu pełnienie obowiązków rektora. W 1954 r. minister przeniósł go do SGPiS w Warszawie, a w 1970 r. przeszedł do Polskiego Instytutu Spraw Międzynarodowych. Zmarł 24 marca 1973 r. 

Prof. zw. dr Florian Barciński

Urodził się 4 maja 1901 roku w Skarżysku Kamiennej. Studiował na Uniwersytecie Poznańskim, doktorat uzyskał w 1930 r., a habilitację w 1945 r. – na tej podstawie uzyskał nominację na stanowisko profesora nadzwyczajnego w Akademii Handlowej. Wojnę spędził głownie na Kielecczyźnie. Po jej zakończeniu był jednym z organizatorów i wykładowców Filii Akademii Handlowej w Szczecinie. Od stycznia 1949 do października 1951 r. piastował godność rektora Uczelni. Współorganizator przekształcenia Akademii Handlowej w Wyższą Szkołę Ekonomiczną. W 1971 r. przeszedł na emeryturę i zaprzestał pracy naukowej i dydaktycznej. Zmarł 22 grudnia 1987 r. 

Prof. zw. dr Józef Górski

Urodził się 16 lutego 1904 r. Studiował na Wydziale Prawno-Ekonomicznym Uniwersytetu Poznańskiego. Po studiach pracował w Poznańskim Oddziale Prokuratorii Generalnej, jednocześnie związany był z Katedrą Prawa Cywilnego Uniwersytetu Poznańskiego. W 1930 r. obronił doktorat. Rok później przyznano mu wykłady na Uniwersytecie i w Wyższej Szkole Handlowej. W 1934 r. objął Katedrę Prawa w WSH. W 1938 r. przeprowadził przewód habilitacyjny i został pierwszym docentem WSH. W 1945 r. uzyskał tytuł profesora. W wojnę schronił się w Warszawie. W 1940 r. wytropiło go gestapo i osadziło na Pawiaku. Potem trafił do obozu koncentracyjnego w Płaszowie. Po wyzwoleniu przyjechał do Poznania. Wybrano go rektorem Akademii Handlowej. Odbudował uczelnię, zwiększył liczbę katedr oraz uruchomił filię w Szczecinie. Zmarł 4 lutego 1983 r. 

Prof. zw. dr Witold Skalski

Urodził się 28 listopada 1879 r. w Podmojscach k. Rzeszowa. Studiował w Krakowie, Wiedniu i we Lwowie. Był pierwszym w Polsce profesorem zwyczajnym z dziedziny rachunkowości. W 1931 r. zorganizował Katedrę Rachunkowości i Analizy Bilansów – pierwszą katedrę w Wyższej Szkole Handlowej. Równocześnie powierzono mu funkcję zastępcy dyrektora Uczelni. Po reorganizacji Uczelni i przekształceniu jej w 1938 r. w Akademię Handlową został prorektorem. Rok później, w związku z rezygnacją prof. Antoniego Peretiatkowicza z funkcji rektora, wybrano go rektorem. W wojnę został wraz z rodziną wysiedlony. W 1944 r. trafił do obozu koncentracyjnego w Buchenwaldzie. Przetrwał. W 1945 r. wrócił do Poznania, ale ze względu na stan zdrowia zrzekł się godności rektora. Katedrą Rachunkowości i Analizy Bilansów kierował do września 1957 r. W wieku 78 lat przeszedł na emeryturę. Zmarł 25 lipca 1961 r. 

Prof. zw. dr Antoni Peretiatkowicz

Urodził się 13 czerwca 1884 r. w Boruchowie na Wołyniu. Ukończył gimnazjum w Kamieńcu Podolskim, po czym podjął studia prawnicze na Uniwersytecie w Warszawie. Następnie studiował we Lwowie, Krakowie, Heidelbergu, Paryżu i Genewie. Stopień doktora praw uzyskał w 1909 r. na Uniwersytecie Jagiellońskim. W 1919 r. osiedlił się w Poznaniu i rozpoczął pracę w nowo otwartym Uniwersytecie Poznańskim (wówczas: Wszechnicy Piastowskiej). Wspólnie z prof. Janem Rutkowskim i prof. Tadeuszem Brzeskim organizował w latach 1919–1920 Wydział Prawno-Ekonomiczny Uniwersytetu Poznańskiego i został jego pierwszym dziekanem. Po utworzeniu w Poznaniu Wyższej Szkoły Handlowej został w niej profesorem zwyczajnym, obejmując Katedrę Prawa Państwowego. W latach 1930–1938 był dyrektorem WSH, przeprowadził zasadniczą reformę studiów, polegającą na zastąpieniu wąskich kierunków szerokim profilem kształcenia. Po drugiej wojnie światowej został kierownikiem nowo utworzonej Katedry Prawa Publicznego. W 1951 r. – gdy zlikwidowano Katedrę – przeszedł na emeryturę. Zmarł 18 grudnia 1956 r.

Prof. dr Leonard Glabisz

Urodził się 27 grudnia 1878 r. w Pamiątkowie k. Szamotuł. Po ukończeniu gimnazjum w Poznaniu studiował ekonomię polityczną w Lozannie, Krakowie i Monachium, gdzie w 1904 r. uzyskał stopień doktora ekonomii. Praktykę zawodową odbył w bankach w Nowym Jorku i Berlinie. Pracował w Lozannie i w Paryżu, po powstaniu państwa polskiego w 1921 r. powrócił do kraju. W 1925 r. został powołany na dyrektora przyszłej Wyższej Szkoły Handlowej. Ministerstwo Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego zatwierdziło go na to stanowisko 17 lipca 1926 r. Opracował założenia organizacyjne przyszłej Uczelni i jej statut. Zmarł 10 września 1951 r.