O Uczelni
„W poczuciu społecznej odpowiedzialności prowadzimy innowacyjne badania oraz kształcimy liderki i liderów przyszłości.”
-
Kultywujemy tradycję Uczelni stworzonej przez przedsiębiorców i czerpiemy z doświadczenia dynamicznie rozwijającego się regionu
-
Wyznaczamy trendy w badaniach naukowych
-
Kształcimy liderki i liderów budujących lepszą rzeczywistość społeczno-gospodarczą
-
Stanowimy źródło rozwiązań eksperckich oraz innowacji dla podmiotów z sektora prywatnego i publicznego
-
Szanujemy otoczenie, działając zgodnie z zasadami zrównoważonego rozwoju
Realizując misję, opieramy się na następujących WARTOŚCIACH, czyli zasadach, które są dla nas ważne każdego dnia:
- jesteśmy OTWARCI na drugiego człowieka i zmieniający się świat,
- jesteśmy ODPOWIEDZIALNI za jakość edukacji i badań naukowych oraz naszego otoczenia,
- jesteśmy ODWAŻNI w myśleniu i ROZSĄDNI w działaniu,
- jesteśmy KOMPETENTNI oraz WIARYGODNI jako partner biznesu, administracji publicznej i organizacji pozarządowych.
Historia naszej Uczelni
1925
W lipcu 1925 r., dzięki staraniom Izby Przemysłowo-Handlowej i Kuratorium Okręgu Poznańskiego powzięta zostaje uchwała o utworzeniu szkoły wyższej o profilu handlowym. Rozpoczynają się prace nad statutem i określeniem ramowego planu nauczania. Za wzór wyjściowy służą podobne plany i założenia organizacyjne wyższych szkół handlowych w Europie i Ameryce. Drogą konkursu wyłoniony zostaje dyrektor uczelni – prof. dr Leonard Glabisz, postać cechująca się ponadprzeciętną witalnością, animator rozwoju szkoły.
1926
12 października 1926 r. odbywa się uroczysta inauguracja pierwszego roku akademickiego Wyższej Szkoły Handlowej w Poznaniu. W niedużej, trzypiętrowej, zdobionej secesyjną ornamentyką kamienicy przy al. Marcinkowskiego 3, rozpoczynają się pierwsze zajęcia. Jest to szkoła prywatna, oferująca trzyletni program nauczania, bez prawa nadawania stopnia magistra.
1932
W samym sercu Poznania – na otrzymanym od państwa gruncie, stanowiącym niegdyś fosę okalającą pruskie mury obronne – staje nowy gmach Uczelni. Jest to okazała budowla z fasadą zdobioną ośmioma strzelistymi kolumnami. Budynek zaprojektował wybitny poznański architekt inż. Adam Ballenstedt. Obiekt został oddany do użytku 1 lipca 1932 r. (poświęcenie odbyło się 12 listopada podczas inauguracji roku akademickiego 1932/1933).
Po dziś dzień Gmach Główny Uniwersytetu przydaje splendoru jednej z centralnych ulic Poznania – alei Niepodległości.
1938
Założyciele szkoły nie ustają w wysiłkach, aby nadać WSH status akademii. Podejmowane są starania o rozszerzenie bazy materialnej, pozyskanie wymaganej liczby samodzielnej kadry naukowej oraz o uzyskanie uprawnień do nadawania stopnia magistra. Zabiegi te kończą się sukcesem i w październiku 1938 r. WSH zostaje przemianowana na Akademię Handlową.
1945
Wybuch II Wojny Światowej zawiesza działalność Uczelni. Jednak już w 1945 r. jej mury zapełniają się studentami. W tymże roku zainicjowana zostaje organizacyjno-naukowa ekspansja placówki.
1946
W 1946 r. rozpoczyna działalność Oddział Akademii Handlowej w Szczecinie, będący pierwszą uczelnią wyższą na terenach Pomorza Zachodniego.
1950
Nowa koniunktura gospodarcza odrzuca doktrynalnie własność prywatną – w 1950 r. Uczelnia zostaje upaństwowiona i przemianowana na Wyższą Szkołę Ekonomiczną.
1974
W 1974 r. Uczelnia otrzymuje nazwę „Akademia Ekonomiczna” z jednoczesnym przyznaniem uprawnień do nadawania stopnia doktora i doktora habilitowanego.
1979–1991
12 lat trwały prace nad powstaniem nowego budynku Uczelni – Collegium Altum. Na 22 kondygnacjach znajduje się 485 pomieszczeń. Z 43 sal dydaktycznych korzystają na co dzień studenci i pracownicy. Budynek według projektu Lecha Sternala,Witolda Milewskiego i Zygmunta Skupniewicza z masztem telewizyjnym ma wysokość 103,35 m. Dominujący nad Poznaniem czerwony wieżowiec jest reprezentacyjnym elementem miejskiego krajobrazu. Ze względu na położenie wieżowca w centrum miasta, z 18. piętra podziwiać można całą panoramę Poznania i okolic z czterech stron świata.
1990-2000
Lata 90. przynoszą gruntowne przemiany gospodarcze. Nastaje gospodarka rynkowa, ponownie możliwy staje się swobodny przepływ dóbr i towarów, następuje powrót do orientacji na zysk oraz dbałości o efektywne zarządzanie zasobami. O powodzeniu przedsiębiorstwa zaczyna decydować umiejętność trafnego odczytu tendencji popytu, sprawnego monitorowania kondycji finansowej firmy i otoczenia oraz zdolność wyboru właściwych kierunków rozwojowych. W odpowiedzi na dokonujące się zmiany poznańska Akademia Ekonomiczna wychodzi z nowoczesnym, opartym na różnorodności specjalności i form nauczania programem kształcenia. Na wszystkich szczeblach kształcenia zostają wprowadzone całkowicie nowe plany i programy studiów, a organizacja toku studiów zbliża się do tutoralnego systemu obowiązującego w uczelniach zachodnich. Szybko przyrasta liczba samodzielnych pracowników naukowych, nawiązana zostaje współpraca z wieloma ośrodkami zagranicznymi.
2002
W odpowiedzi na zwiększającą się liczbę studentów oraz zapotrzebowanie na coraz bardziej nowoczesne sale rozpoczęto starania o wybudowanie nowego obiektu. W 2002 r. przekazano Uczelni nieruchomość o łącznej powierzchni gruntu 2761 m2 przy ul. Towarowej 55. W 2003 r. rozpisano konkurs na projekt nowego budynku Uczelni, który początkowo nosił nazwę Centrum Edukacji Europejskiej. Do konkursu na koncepcję architektoniczną budowy zakwalifikowało się aż 53 uczestników. W wyniku rozstrzygnięcia konkursu architektonicznego projekt obiektu wykonało Autorskie Studio Architektury „ATRIUM” – Marian Urbański z Poznania. Nazwa budynku uległa zmianie na Centrum Edukacji Usług Elektronicznych.
2006
W 2006 r. Akademia Ekonomiczna w Poznaniu, zgodnie z wytycznymi procesu bolońskiego i założeniami Europejskiego Obszaru Szkolnictwa Wyższego, wprowadza trójstopniowy system nauczania. Równolegle rozwija i umacnia swój potencjał naukowy, uzyskując sześć uprawnień do nadawania stopnia naukowego doktora.
2008
27 grudnia 2008 r. Uczelnia otrzymała formalnie status uniwersytetu i swoją ostateczną nazwę – Uniwersytet Ekonomiczny w Poznaniu.
2011
Grupa pracowników Uczelni – z inicjatywy prof. Jerzego Trajkowskiego – zwróciła się do władz Uniwersytetu z propozycją umieszczenia na cokołach dwóch postaci profesorów szczególnie zasłużonych dla Uczelni. Miejsce dla postawienia stosownych rzeźb przewidział już architekt Gmachu Głównego, projektując po obu stronach schodów wejściowych podesty. Społeczność akademicka podjęła decyzję, by przed budynkiem stanęły pomniki: prof. Edwarda Taylora – założyciela tzw. Poznańskiej Szkoły Ekonomicznej, w którego przedwojennym seminarium brało udziału wielu późniejszych wybitnych ekonomistów i naukowców polskich oraz prof. Zbigniewa Zakrzewskiego – wieloletniego prorektora i rektora Uniwersytetu Ekonomicznego, autora licznych książek oraz publikacji o Poznaniu.
Rzeźby zasłużonych naukowców wykonał prof. Wiesław Koronowski, kierownik Katedry Rzeźby Uniwersytetu Artystycznego w Poznaniu. Wykonanie odlewów postaci profesorów zlecono Piotrowi Szmytowi.
Oficjalne odsłonięcie pomników odbyło się podczas 85. inauguracji roku akademickiego.
2015
Oficjalne otwarcie nowoczesnego budynku – Centrum Edukacyjnego Usług Elektronicznych – odbyło się 25 lutego 2015 r. Budynek o powierzchni blisko 15 000 m2 powstał przy ulicy Towarowej. W CEUE powstało 12 sal wykładowych (50-, 80- i 100-osobowych), kilkanaście laboratoriów komputerowych z pięcioma serwerowniami oraz 3 sale audytoryjne z blisko 280 miejscami każda. Nowy gmach Uniwersytetu Ekonomicznego w Poznaniu swoim wyglądem i fasadą nawiązuje do otaczającej go zabudowy. W CEUE zastosowano ciekawe rozwiązania architektoniczno-konstrukcyjne. Znaczna część ścian i słupów wewnętrznych wykonana została w technologii betonu architektonicznego o specjalnie dobranej recepturze. Podczas budowy obiektu użyto 3300 m2 kamienia piaskowego i granitu, 5500 m2 szkła, 10 tys. m3 betonu, 1500 t stali, 78 km przewodów strukturalnych oraz 62 km kabli i przewodów silnoprądowych. W obiekcie swoją siedzibę mają Katedry Wydziału Informatyki i Gospodarki Elektronicznej.
2015
Nowy logotyp Uniwersytetu Ekonomicznego w Poznaniu składa się z dwóch elementów: godła oraz pełnej nazwy Uczelni. Godło UEP to barwna kompozycja cyfrowo-graficzna w postaci symetrycznie pękniętego horyzontalnie pierścienia z wypełnioną powierzchnią centralną. Wypełnienie wewnętrznej powierzchni godła stanowi usytuowany wzdłuż pionowej osi pierścienia rysunek, który symbolizuje kapelusz i kaduceusz Merkurego – mitologicznego patrona handlu i ekonomii. Kaduceusz, atrybut Merkurego, jest przedstawiony w swej konwencjonalnej postaci: laski oplecionej przez dwa węże z parą skrzydeł u szczytu. W mitologii służył do uśmierzania sporów i waśni. Stanowi również symboliczną laskę posłów i heroldów. Alegorycznie reprezentuje pokój i handel. Na godle kaduceusz symetrycznie rozdziela zestaw cyfr „1926”, oznaczający rok założenia Uczelni. Nowe godło manifestuje wieloletnią tradycję Uczelni, wskazując na jej rodowód oraz główny obszar działalności naukowej i dydaktycznej (nauki ekonomiczne).
2019
Uniwersytet Ekonomiczny w Poznaniu po raz pierwszy znalazł się na samym szczycie zestawienia Fundacji Edukacyjnej „Perspektywy”.
Najwyższa pozycja w 20. edycji Rankingu Szkół Wyższych w kategorii uczelni ekonomicznych jest efektem konsekwentnego podnoszenia jakości oferty edukacyjnej i naukowo-badawczej.
2019
W związku z wejściem w życie nowego statutu i nowego regulaminu organizacyjnego naszej Uczelni wdrożyliśmy zmiany w zakresie nowej struktury jednostek administracyjnych i naukowych oraz organizacji studiów i obsługi administracyjnej studentów. Katedry zorganizowane zostały w ramach 9 instytutów, a nie jak dotychczas 5 wydziałów. Na ich czele stoją dyrektorzy instytutów podlegający rektorowi. Dziekanaty poszczególnych wydziałów zastąpiło Biuro Obsługi Studenta (BOS). Za kierunki studiów odpowiedzialni są dyrektorzy studiów. Studia trzeciego stopnia prowadzone są w ramach Szkoły Doktorskiej.
Obecnie
Obecnie Uniwersytet Ekonomiczny w Poznaniu jest placówką naukowo-dydaktyczną o bogatej tradycji kształcenia i silnym zapleczu naukowym, posiada również renomę prężnego ośrodka analiz gospodarczych. Jako uczelnia o profilu ekonomicznym rozwija wszystkie formy kształcenia akademickiego, dba o wysoki poziom badań naukowych, wdraża nowatorskie projekty, a także nieustannie pogłębia współpracę z zagranicą i szeroko rozumianą praktyką gospodarczą.
Poczet Rektorów
1925-1930
Prof. dr Leonard Glabisz
Urodził się 27 grudnia 1878 r. w Pamiątkowie k. Szamotuł. Po ukończeniu gimnazjum w Poznaniu studiował ekonomię polityczną w Lozannie, Krakowie i Monachium, gdzie w 1904 r. uzyskał stopień doktora ekonomii. Praktykę zawodową odbył w bankach w Nowym Jorku i Berlinie. Pracował w Lozannie i w Paryżu, po powstaniu państwa polskiego w 1921 r. powrócił do kraju. W 1925 r. został powołany na dyrektora przyszłej Wyższej Szkoły Handlowej. Ministerstwo Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego zatwierdziło go na to stanowisko 17 lipca 1926 r. Opracował założenia organizacyjne przyszłej Uczelni i jej statut. Zmarł 10 września 1951 r.
1930-1939
Prof. zw. dr Antoni Peretiatkowicz
Urodził się 13 czerwca 1884 r. w Boruchowie na Wołyniu. Ukończył gimnazjum w Kamieńcu Podolskim, po czym podjął studia prawnicze na Uniwersytecie w Warszawie. Następnie studiował we Lwowie, Krakowie, Heidelbergu, Paryżu i Genewie. Stopień doktora praw uzyskał w 1909 r. na Uniwersytecie Jagiellońskim. W 1919 r. osiedlił się w Poznaniu i rozpoczął pracę w nowo otwartym Uniwersytecie Poznańskim (wówczas: Wszechnicy Piastowskiej). Wspólnie z prof. Janem Rutkowskim i prof. Tadeuszem Brzeskim organizował w latach 1919–1920 Wydział Prawno-Ekonomiczny Uniwersytetu Poznańskiego i został jego pierwszym dziekanem. Po utworzeniu w Poznaniu Wyższej Szkoły Handlowej został w niej profesorem zwyczajnym, obejmując Katedrę Prawa Państwowego. W latach 1930–1938 był dyrektorem WSH, przeprowadził zasadniczą reformę studiów, polegającą na zastąpieniu wąskich kierunków szerokim profilem kształcenia. Po drugiej wojnie światowej został kierownikiem nowo utworzonej Katedry Prawa Publicznego. W 1951 r. – gdy zlikwidowano Katedrę – przeszedł na emeryturę. Zmarł 18 grudnia 1956 r.
1939 - okres woj
Prof. zw. dr Witold Skalski
Urodził się 28 listopada 1879 r. w Podmojscach k. Rzeszowa. Studiował w Krakowie, Wiedniu i we Lwowie. Był pierwszym w Polsce profesorem zwyczajnym z dziedziny rachunkowości. W 1931 r. zorganizował Katedrę Rachunkowości i Analizy Bilansów – pierwszą katedrę w Wyższej Szkole Handlowej. Równocześnie powierzono mu funkcję zastępcy dyrektora Uczelni. Po reorganizacji Uczelni i przekształceniu jej w 1938 r. w Akademię Handlową został prorektorem. Rok później, w związku z rezygnacją prof. Antoniego Peretiatkowicza z funkcji rektora, wybrano go rektorem. W wojnę został wraz z rodziną wysiedlony. W 1944 r. trafił do obozu koncentracyjnego w Buchenwaldzie. Przetrwał. W 1945 r. wrócił do Poznania, ale ze względu na stan zdrowia zrzekł się godności rektora. Katedrą Rachunkowości i Analizy Bilansów kierował do września 1957 r. W wieku 78 lat przeszedł na emeryturę. Zmarł 25 lipca 1961 r.
1945-1948
Prof. zw. dr Józef Górski
Urodził się 16 lutego 1904 r. Studiował na Wydziale Prawno-Ekonomicznym Uniwersytetu Poznańskiego. Po studiach pracował w Poznańskim Oddziale Prokuratorii Generalnej, jednocześnie związany był z Katedrą Prawa Cywilnego Uniwersytetu Poznańskiego. W 1930 r. obronił doktorat. Rok później przyznano mu wykłady na Uniwersytecie i w Wyższej Szkole Handlowej. W 1934 r. objął Katedrę Prawa w WSH. W 1938 r. przeprowadził przewód habilitacyjny i został pierwszym docentem WSH. W 1945 r. uzyskał tytuł profesora. W wojnę schronił się w Warszawie. W 1940 r. wytropiło go gestapo i osadziło na Pawiaku. Potem trafił do obozu koncentracyjnego w Płaszowie. Po wyzwoleniu przyjechał do Poznania. Wybrano go rektorem Akademii Handlowej. Odbudował uczelnię, zwiększył liczbę katedr oraz uruchomił filię w Szczecinie. Zmarł 4 lutego 1983 r.
1949-1951
Prof. zw. dr Florian Barciński
Urodził się 4 maja 1901 roku w Skarżysku Kamiennej. Studiował na Uniwersytecie Poznańskim, doktorat uzyskał w 1930 r., a habilitację w 1945 r. – na tej podstawie uzyskał nominację na stanowisko profesora nadzwyczajnego w Akademii Handlowej. Wojnę spędził głownie na Kielecczyźnie. Po jej zakończeniu był jednym z organizatorów i wykładowców Filii Akademii Handlowej w Szczecinie. Od stycznia 1949 do października 1951 r. piastował godność rektora Uczelni. Współorganizator przekształcenia Akademii Handlowej w Wyższą Szkołę Ekonomiczną. W 1971 r. przeszedł na emeryturę i zaprzestał pracy naukowej i dydaktycznej. Zmarł 22 grudnia 1987 r.
1956-1959
Prof. zw. dr Józef Górski
Urodził się 16 lutego 1904 r. Studiował na Wydziale Prawno-Ekonomicznym Uniwersytetu Poznańskiego. Po studiach pracował w Poznańskim Oddziale Prokuratorii Generalnej, jednocześnie związany był z Katedrą Prawa Cywilnego Uniwersytetu Poznańskiego. W 1930 r. obronił doktorat. Rok później przyznano mu wykłady na Uniwersytecie i w Wyższej Szkole Handlowej. W 1934 r. objął Katedrę Prawa w WSH. W 1938 r. przeprowadził przewód habilitacyjny i został pierwszym docentem WSH. W 1945 r. uzyskał tytuł profesora. W wojnę schronił się w Warszawie. W 1940 r. wytropiło go gestapo i osadziło na Pawiaku. Potem trafił do obozu koncentracyjnego w Płaszowie. Po wyzwoleniu przyjechał do Poznania. Wybrano go rektorem Akademii Handlowej. Odbudował uczelnię, zwiększył liczbę katedr oraz uruchomił filię w Szczecinie. Zmarł 4 lutego 1983 r.
1951-1954
Doc. dr Mieczysław Fleszar
Urodził się 29 października 1915 r. w Zakopanem. Studiował w Szkole Głównej Handlowej w Warszawie. Po ukończeniu SGH otrzymał stypendium naukowe od Funduszu Kultury Narodowej na studia w Paryżu. W wojnę służył we Francji w I Dywizji Grenadierów. W 1940 r. dostał się do niewoli, do obozu Frontstalag 140 Belfort. Po ucieczce z obozu był w wojsku polskim w Wielkiej Brytanii. Po wojnie podjął pracę w Ministerstwie Spraw Zagranicznych, a potem w charakterze adiunkta na Uniwersytecie Warszawskim. 1 października 1951 r. minister przeniósł go do Wyższej Szkoły Ekonomicznej w Poznaniu, powierzając mu pełnienie obowiązków rektora. W 1954 r. minister przeniósł go do SGPiS w Warszawie, a w 1970 r. przeszedł do Polskiego Instytutu Spraw Międzynarodowych. Zmarł 24 marca 1973 r.
1954-1956
Prof. zw. dr Seweryn Kruszczyński
Urodził się 25 grudnia 1910 r. w Łagiewnikach k. Gniezna. Studiował w Wyższej Szkole Handlowej w Poznaniu. W 1937 r. został asystentem w WSH. W wojnę, by uniknąć aresztowania przez okupanta, przeniósł się do Włocławka. Po wojnie wrócił do Poznania i uzyskał tytuł magistra nauk ekonomiczno-handlowych. Doktoryzował się na Wydziale Prawno-Ekonomicznym Uniwersytetu Poznańskiego. W 1950 r. został zastępcą profesora w WSE w Poznaniu, w 1955 r. uzyskał stanowisko docenta, a w 1971 r. stanowisko profesora zwyczajnego. Miał duży wkład w rozbudowę gmachu Uczelni. W latach 1954–1956 piastował godność rektora. Zmarł 2 sierpnia 1982 r.
1959-1962
Prof. zw. dr Zbigniew Zakrzewski
Urodzi się 15 sierpnia 1912 r. w Puszczykowie pod Poznaniem. Prawie całe życie spędził w Poznaniu. Najpierw ukończył studia prawnicze, a następnie ekonomiczne, pod kierunkiem prof. Edwarda Taylora. Interesowały go głównie problemy ekonomiczne w sferze obrotu towarowego i handlu. Z pasją śledził historię Poznania, był bardzo aktywnym działaczem towarzystwa Miłośników Miasta Poznania. Inną pasją profesora była muzyka. Zagrał kilka koncertów fortepianowych dla studentów. Organizował też spotkania dla pracowników, podczas których odtwarzał im nagrania światowych dzień symfonicznych. Kochał przyrodę, często wędrował po polach i lasach Wielkopolski. Nierzadko zabierał na te wyprawy współpracowników i studentów. Był uwielbiany przez młodzież. Mimo licznych obowiązków zawsze znajdował czas na pogawędkę ze spotkanym w tramwaju studentem czy absolwentem. Zmarł 19 sierpnia 1992 r.
1962-1965
Prof. zw. dr hab. Władysław Rusiński
Urodził się 24 marca 1911 r. w Nowej Wsi koło Żnina. Studiował na Wydziale Prawno-Ekonomicznym Uniwersytetu Poznańskiego. Interesował się historią gospodarczą, głównym przedmiotem jego badań był późny feudalizm w Polsce. Szczególnie cenne i nowatorskie okazały się jego ustalenia nt. genezy i dróg rozwojowych folwarku pańszczyźnianego. Pełnił rozliczne funkcje organizacyjne. W latach 1959–1961 pełnił funkcję dziekana Wydziału Ogólno-Ekonomicznego. W latach 1962–1965 był rektorem Uczelni. Należał do ludzi pogodnych, uznawał, że fundament rozwoju człowieka i społeczeństwa stanowią wartości ludzkie i ich poszanowanie. Cechowała go niezwykła skromność. Zmarł 16 sierpnia 1986 r.
1965-1969
Prof. zw. dr Stanisław Smoliński
Urodził się 21 kwietnia 1916 r. w Krakowie. Studiował w Wyższej Szkole Handlowej w Poznaniu. Począwszy od 1 września 1947 r. aż do ostatnich dni pracował na tej Uczelni, przechodząc kolejno wszystkie szczeble kariery naukowej: od asystenta do profesora zwyczajnego. 10 lat pracował w Katedrze Statystyki, potem zorganizował Katedrę Ekonomiki Przemysłu. Od 1969 r. aż do przejścia na emeryturę był dyrektorem Instytutu Ekonomiki Produkcji i kierownikiem Zakładu Ekonomiki Przemysłu w tym Instytucie. Przez kilkanaście lat pełnił ważne funkcje organizacyjne. W latach 1951–52 był dziekanem Wydziału Handlowego, w latach 1958–1960 prodziekanem wydziału Ogólno-Ekonomicznego. W latach 1952–1956 oraz w latach 1962–1965 prorektor, a w latach 1965–1969 rektor. Zmarł 6 października 1994 r.
1969-1979
Prof. zw. dr hab. Ryszard Domański
Urodził się 17 stycznia 1928 r. Studia magisterskie odbył w Szkole Głównej Planowania i Statystyki w Warszawie. Doktorat zrobił w 1958 r. w Wyższej Szkole Ekonomicznej w Krakowie. Od 1963 r. doktor habilitowany nauk geograficznych (habilitacja na Wydziale Biologii i Nauk o Ziemi Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu). Od 1969 r. – profesor nauk ekonomicznych, a od 1974 r. – profesor nauk geograficznych. Najważniejsze kierunki jego badań to: dynamika i ewolucja systemów przestrzennych i regionalnych; metodologia geografii ekonomicznej i gospodarki przestrzennej; przestrzenna samoorganizacja systemów regionalnych. Wyniki udokumentował w ponad 500 publikacjach naukowych, częściowo w języku angielskim. Pełnił wiele ważnych funkcji – zarówno w Uczelni (prodziekan, dziekan, rektor, twórca i dyrektor Instytutu Gospodarki Przestrzennej, przewodniczący Kolegium Rektorów Uczeni Wyższych m. Poznania), jak i poza nią (przewodniczący Komitetu Przestrzennego Zagospodarowania Kraju PAN, przewodniczący Rady Polityki Regionalnej Państwa, członek komisji Sejmu RP ds. ustawy o zagospodarowaniu przestrzennym). Członek rzeczywisty PAN (1986, 2002); członek World Academy of Art and Science, 1977 (w latach 1978–1987 także członek Komitetu Wykonawczego); członek Academia Europaea, 1992. Prowadził wykłady i badania za granicą (University of Pennsylvania, Filadelfia; University of Washington, Seattle; University of Toronto, Kanada; International Institute of Applied Systems Analysis, Laxenburg, Austria; Paderborn Universität; Helsinki School of Economics). Odznaczony Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą OOP, wyróżniony nagrodami PAN i Ministerstwa Nauki i Szkolnictwa Wyższego.
1980-1987
Prof. dr hab. Janusz Piasny
Urodził się 17 kwietnia 1930 r. w Dachowej k. Kórnika. Studiował na Akademii Handlowej w Poznaniu (po przekształceniu: Wyższej Szkole Ekonomicznej). Wniósł duży wkład w prace organizacyjne Uczelni. W latach 1969–1990 był zastępcą dyrektora Instytutu Ekonomii Politycznej. Od reorganizacji uczelni w 1990 r. został kierownikiem Katedry Ekonomiki Konsumpcji i był nim do końca życia. W latach 1968–1975 pełnił funkcję prorektora, a w latach 1980–1987 piastował godność rektora. W latach 1983-1987 przewodniczący Kolegiów Rektorów m. Poznania. Zmarł 14 października 1997 r.
1987-1990
Prof. zw. dr Janusz Wierzbicki
Urodził się 3 września 1920 r. w Poznaniu. Studiował w Poznaniu i Lublinie. Jego zainteresowania badawcze koncentrowały się na zagadnieniach pieniądza i kredytu. W latach 70. był prekursorem badań z zakresu problematyki tzw. inwestowania w człowieka oraz usług infrastrukturalnych. Przywiązywał ogromną wagę do pracy dydaktycznej. Sam układał szczegółowe programy zajęć. Przeprowadzane przez niego egzaminy stały się legendą. Absolwenci, którzy zdali u Profesora egzamin z wysoką oceną lub chociażby w tzw. pierwszym podejściu, szczycą się tym do dzisiaj. W latach 1951–1987 był kierownikiem kolejno: Katedry Finansów i Kredytu, Instytutu Finansów i Rachunkowości oraz Instytutu Finansów naszej Uczelni. W latach 1951–1954 prodziekan i dziekan Wydziału Finansów, w latach 1956–1957 dziekan Wydziału Handlowo-Towaroznawczego. W latach 1987–1990 rektor. Zmarł 24 czerwca 1992 r.
1990-1996
Prof. dr hab. Bohdan Gruchman, prof. zw. UEP
Urodził się 21 sierpnia 1928 roku w Lublińcu. Ukończył studia prawnicze i ekonomiczne na Uniwersytecie Warszawskim i Poznańskim, a następnie uzyskał stopień doktora nauk ekonomicznych w Wyższej Szkole Ekonomicznej w Poznaniu.
Przez wiele lat działalność naukową łączył z pracą zawodową. Zajmował się rozwojem przemysłu, rolnictwa i handlu. Pięć lat swojego życia spędził również w Libii, gdzie pełnił rolę eksperta ONZ do spraw rozwoju.
W czasie pracy w Akademii Ekonomicznej w Poznaniu prof. Bohdan Gruchman pełnił wiele funkcji organizacyjnych. Objął posadę dyrektora Instytutu Planowania, następnie prodziekana oraz prorektora. Ukoronowaniem jego pracy na Uczelni było objęcie urzędu rektora w 1990 roku.
Za jego kadencji na Uczelni dokonały się fundamentalne przeobrażenia w strukturze organizacyjnej oraz programach kształcenia. Akademia Ekonomiczna przystąpiła do sieci międzynarodowych powiązać naukowych i jako jedyna w Polsce uchuromiła programy studiów podyplomowych MBA we współpracy z czterema uczelniami zagranicznymi. Dzięki ogromnym wysiłkom rektora, Uczelnia została również wyposażona w największą w Europie Środkowo – Wschodniej Bibliotekę Główną.
1996-2002
Prof. dr hab. Emil Panek, prof. zw. UEP
Urodził się 9 lutego 1948 r. Studiował na Uniwersytecie Łomonosowa w Moskwie. Doktorat uzyskał w 1974 r. na Akademii Ekonomicznej w Poznaniu. Od 1993 r. – profesor nauk ekonomicznych. Specjalizuje się w ekonomii matematycznej i cybernetyce ekonomicznej, dziedzinach unikatowych w środowisku polskich ekonomistów. Jest powszechnie uznawany za twórcę poznańskiej szkoły ekonomii matematycznej. Autor ponad 300 prac naukowych, w tym 10 monografii i podręczników akademickich. Za osiągnięcia naukowe i dydaktyczne siedmiokrotnie wyróżniony nagrodą Ministra Edukacji Narodowej. Od września 2007 r. pełni na Uniwersytecie Ekonomicznym w Poznaniu funkcję dziekana jedynego tego rodzaju w kraju Wydziału Informatyki i Gospodarki Elektronicznej. Od ponad 20 lat kierownik Katedry Ekonomii Matematycznej (na Wydziale Informatyki i Gospodarki Elektronicznej).
2002-2008
Prof. dr hab. Witold Jurek, prof. zw. UEP
Urodził się 8 kwietnia 1949 r. Studiował w Wyższej Szkole Ekonomicznej w Poznaniu. Doktorat uzyskał w 1981 r. na Akademii Ekonomicznej w Poznaniu. Od 1990 r. doktor habilitowany, od 2002 r. – profesor nauk ekonomicznych. Jego główne zainteresowania badawcze to ekonometria, prognozowanie, teoria wzrostu gospodarczego i finanse rynków kapitałowych.
2008-2016
Prof. dr hab. Marian Gorynia, prof. zw. UEP
Urodził się 7 października 1956 roku w Dusinie. Od początku kariery naukowej związany był z Akademią Ekonomiczną w Poznaniu, na której w 1980 roku uzyskał tytuł magistra. Po zakończeniu studiów postanowił poświęcić się działalności naukowej i dydaktycznej. W 2000 roku otrzymał tytuł naukowy profesora nauk ekonomicznych.
Oprócz pracy naukowej i dydaktycznej prof. dr hab. Marian Gorynia, działał również aktywnie w strukturach organizacyjnych Akademii Ekonomicznej w Poznaniu. W latach 1999–2002 sprawował funkcję Prodziekana Wydziału Zarządzania Akademii Ekonomicznej w Poznaniu, a następnie przez dwie kadencje był Prorektorem ds. Nauki i Współpracy z Zagranicą. W 2008 roku został wybrany na stanowisko Rektora Uniwersytetu Ekonomicznego w Poznaniu, które piastował przez dwie kadencje.
Prof. dr hab. Marian Gorynia aktywnie działa również poza murami Uniwersytetu Ekonomicznego w Poznaniu. Od wielu lat jest członkiem Komitetu Nauk Ekonomicznych Polskiej Akademii Nauk, Rady Naukowej Polskiego Towarzystwa Ekonomicznego, której przewodniczy od 2015 roku oraz Komitetu Redakcyjnego czasopisma Komitetu Nauk Ekonomicznych PAN „ Ekonomista”. Ponadto był przewodniczącym Rady Nadzorczej Polskiej Agencji Rozwoju Przedsiębiorczości, Rady Naukowej Wielkopolskiej Izby Przemysłowo-Handlowej oraz członkiem Kapituły Nagrody Gospodarczej Prezydenta RP, Krajowej Rady Przedsiębiorczości, Wielkopolskiej Rady Trzydziestu oraz Konferencji Rektorów Uczelni Ekonomicznych.
2016 - obecnie
prof. dr hab. Maciej Żukowski
Podstawa prawna
Odwiedź nasz kampus!
-
Strefa relaksu VW Group
-
Strefa chill-out NIVEA
-
Strefa relaksu Franklin Templeton Investments
-
Strefa relaksu Lidl!
-
My Fresh Bistro Idealne miejsce na pyszną kawę między zajęciami!
-
My Fresh Cafe Małe kawiarnie na III piętrze z pysznym menu!
-
FFF Restaurant Pyszne śniadania i lunche!
-
Podyplomówka Kawiarnia na IV piętrze z z pięknym widokiem na panoramę Poznania!